مجسمه های جزیره ایستر در شیلی

مردمان باستان آثار عظیم وعجیبی از خود به یادگار گذاشتند آثاری که امروزه باعث تعجب پژوهشگران و محققانی شده است که درباره این آثار تحقیق می کنند . و مردمانی که تصاویر این آثار عظیم را می بینند در دل سازندگان آنان را ستایش می کنند . آثاری که امروزه هم با وجود ابزار های جدید امکان ساخت آن ها به سختی ممکن است. یکی از این آثار مجسمه های جزیره ایستر در شیلی هست.

جزیره ایستر(Easter island) در جنوب شیلی واقع شده است و به جزیره کوچکی در اقیانوس آرام شناخته میشود.مردمان قدیم در این منطقه از خود مجسمه ها و چیزهای عجیب بسیاری به جا گذاشته اند.امروزه بسیاری از باستان شناسان به دنبال کشف رازهای این جزیره هستند. یکی از بزرگترین عجایب روی زمین مجسمه های موجود در جزیره ایستر است. این مجسمه ها (( موآی ))نامیده می شدند . در ابتدا باید موقعیت جغرافیای این جزیره را بسنجیم.این جزیره تنها 24 کیلومتر طول و 16 کیلومتر عرض دارد و نزدیکترین خشکی به آن جزیره ای در فاصله 2300 کیلومتری است.مهمترین چیزی که در برخورد اول در سال 1722 و در زمان کشف آن به چشم آمد این مجسمه ها بودند که وزنی بیش از چندین تن داشتند و بعضی از آنها حتی به ارتفاع 9 متر نیز میرسیدند.دریاسلار هلندی، جاکوب راگوین، در روز عید پاک به عنوان اولین اروپایی پا به جزیره می گذارد. او جزیره را ابستر (عید پاک) می نامد. در سال 1744 کاشف انگلیسی، کاپیتان جیمز کوک، در دومین سفر خود در جزیره توقف می کند. او مردها را، بین 600 تا 700 نفر و زنها را تا 30 نفر شمارش می کند. همه مجسمه های بزرگ سرنگون شده بودند. در این جزیره 887 مجسه غول پیکر وجود دارد.به این مجسمه ها به اصطلاح موآی نیز گفته میشود.شایان ذکر است که تنها تعدادی از این مجسمه ها به مقصد نهایی رسیده اند و تعدادی در بین راه رها شده اند. بزرگترین مجسمه 74 تن وزن و 12 متر (40 پا) ارتفاع دارد.

در کل این طور به نظر میرسد که این مجسمه ها در بالای کوه آتشفشانی که در این جزیره وجود دارد کنده کاری شده اند وسپس به پایین کوه، با احتیاط بسیار و توسط یک سیستم قرقره به محل مخصوص خود رسانده شده اند.پس از رسیدن به محل مقرر این مجسمه ها در سر جای خود مستقر و با طناب هایی محکم شده اند.

لازم به ذکر است طبق تحقیقات به عمل آمده در محل،باستان شناسان و زمین شناسان به این نتیجه رسیدند که علفهای موجود در منطقه در گذشته بسیار محکم بوده اند به طوری که به سادگی پاره نمی شده اند.مردم باستان نیز از آنها به عنوان طناب استفاده میکردند.تحقیقات بیشتر نشان داد که برای جا به جا کردن این مجسمه به یک گروه به بزرگی 30 نفر نیاز بوده است.

رویه جابه جا کردن و مستقر کردن این مجسمه ها به قدری سخت بوده است که در صورت بروز هرگونه اشتباهی،افراد این جزیره کندن مجسمه دیگری را ترجیح 

میدادند.

به نظر میرسد در دوره ای جمعیت این جزیره به 11 هزار نفر نیز رسیده است ولی به علت کم شدن مواد خوراکی در این منطقه مردم مجسمه سازی را رها کرده و شروع به خوردن یکدیگر کرده اند و بدین ترتیب به طور کامل نسل آن ها از روی زمین از بین رفته است. در سال1888 

جزیره ایستر به جزیره شیلی ضمیمه می شود.

تنها ساخت این مجسمه ها نیست که باعث تعجب همگان شده است بلکه این جزیره عجایب دیگری نیز دارد.

افراد این جزیره در زمان خود یک نوع سبک نوشتن خاص داشته اند به طوری که در هیچ جای دنیا این سبک سابقه نداشته است. 

 همچنین در زمین های این منطقه سیب زمینی شیرین رشد میکرده است به طوری که این محصول فقط در قاره آمریکا وجود داشته است.جزیره ایستر به دست روسای قدرتمند قبیله اداره می شد. در طول دوره ای که جزیره رو به زوال نهاده بود، یک سیستم عجیب برای انتخاب رئیس قبیله، بوجود آمد. قوی ترین جنگجویان تا جزایر همسایه، جایی که پرنده دریایی مهاجر،چلچله سیاه ، تخم گذاری می کند، شنا می کردند. آنها به دنبال اولین تخم فصل، جزیره را جستجو می کردند. اولین جنگجویی که یک تخم پیدا می کرد به مدت یکسال رئیس قبیله می شد.